Solvency II, te bureaucratisch?

Paul Tucker, vice-gouverneur van de Bank of England, beschreef de Solvency II-richtlijn onlangs in een interview als te ingewikkeld en duur. Tucker gaf aan dat de Solvency II richtlijn zou kunnen bijdragen aan financiële instabiliteit in plaats van meer zekerheid te bieden.

Volgens Tucker zijn de belangrijkste problemen de hoge kosten die gepaard gaan met de implementatie van de nieuwe richtlijn en de complexiteit ervan.

“Bij de Bank of England staan we versteld van de middelen die wij en de markt als geheel nodig hebben om begin 2014 op snelheid te zijn met Solvency II”, aldus Tucker. “We zijn ook bezorgd dat het implementeren van een risicogevoelige regeling de richtlijn te ingewikkeld maakt, vergelijkbaar met Bazel II voor banken.”

“We moeten voorkomen dat toezichthouders ‘verdrinken’ in de gegevens die door verzekeraars worden aangeleverd en niet in staat zijn om met deze gegevensstroom om te gaan. Dit zou ertoe kunnen leiden dat toezichthouders belangrijke risico’s over het hoofd zien,” voegde hij eraan toe.

Deze bezorgdheid komt overeen met veel mensen in de verzekeringsmarkt, die al enige tijd voor deze problemen waarschuwen.

De nieuwe richtlijn wordt beschouwd als de belangrijkste verandering op dit gebied in Europa. Mogelijke plannen om de richtlijn uit te breiden naar pensioenfondsen zou Britse bedrijven ongeveer 600 miljard pond kunnen kosten, volgens onderzoek van JPMorgan Asset Management. JPMorgan stelde dat het voor sommige pensioenfondsen bijna onmogelijk zou zijn om de vereiste hoeveelheid kapitaal aan te houden.

De toespraak van de heer Tucker valt samen met geruchten dat de grootste verzekeraar van Groot-Brittannië zijn hoofdkantoor naar Hongkong zou kunnen verplaatsen vanwege de voorgestelde maatregelen.

Tucker stelde dat verzekeraars, net als banken, “rustig failliet moeten kunnen gaan, op een gecontroleerde, ordelijke manier”. Als de internationale gemeenschap het vangnet wegneemt, worden obligatiehouders blootgesteld aan de risico’s van dergelijke mislukkingen.

“Verzekeraars zijn belangrijke investeerders in effecten en andere financiële instrumenten. In de nabije toekomst zult u niet langer beschermd worden door een impliciete staatsgarantie voor die investeringen,” concludeerde Tucker.